Baby-Jane en Lady zijn ‘veteraantjes’

Baby-Jane en Lady zijn onze veteraantjes, super fit, op zijn tijd leuk ondeugend, erg aanhankelijk, trouw en heerlijke knuffels. Kortom, onze maatjes hebben een heerlijk karakter. Echte Beagles dus…
B.J. en Lady zijn zusjes en trekken samen met hun baasjes al jaren met elkaar op. Wandelen, fly-ball en zweetspoor lopen zijn favoriete bezigheden van de zusjes! Ze gaan overal mee naar toe, echte sjouw hondjes. Wij hopen dat wij van B.J. en Lady nog vele jaren plezier mogen beleven.

Groetjes,
Annemarie, Ernst Schuurman en Baby-Jane,
Gerrie, Nico Feller en Lady

Wij hebben Scott nu bijna 14 jaar bij ons, altijd houdt hij ons in de gaten, al was dat vroeger niet zo het geval. Als jonge pup moest hij de wijde wereld in om eten te zoeken en de wereld te verkennen. Altijd wist hij zijn huis weer te vinden, even een paar keer blaffen en ja hoor, wij ongeruste baasjes deden weer open, o zo blij dat hij er weer was. Eten zoeken doet hij nog steeds maar dat doet hij nou met veel gesnurk en ver weg gaat hij niet ,zijn bak staat immers klaar.
Vorig jaar was hij heel ziek wilde niet eten en drinken kon zijn mand niet uit komen. De dierenarts mocht zijn buikje scheren, voor een echo liet hij zich op zijn rug leggen, te ziek om enig protest te tonen. Niemand kende Scott zo, anders altijd protesteren bij elk prikje en een waarschuwende blaf van “dat wil ik niet”.
Gelukkig hij is weer de oude en we willen hem graag nog een tijd bij ons houden, lekker samen wandelen op de dijk.
Goed voor hem en voor ons.

Jeannette Jongsma

Mikkie (officieel Gordon From Upton House Elisa) hebben we als herplaatsinghond gekregen. De eerste zeven jaar van zijn leven heeft hij gewoond bij zijn lieve baasjes in Vogelenzang. Nu is hij al 15 jaar en nog zo levendig, vrolijk en ondeugend! Mikkie is een schat van een Beagle, zo zachtaardig en lief naar mensen. We genieten alle dagen weer met volle teugen van zijn ondeugende en vertederende blik. Hij wordt nu wel een oud manneke en sjokt zijn dagelijkse rondje een beetje achter ons aan. Maar wanneer we de weidsheid van de weilanden of de kronkelpaadjes van het bos opzoeken, is hij niet te stuiten! Dan merk je niet dat hij ouder wordt, dan rent hij de longen uit zijn lijf!
We zijn erg blij dat de herplaatsing zo succesvol is verlopen. Het eerste jaar was erg wennen aan elkaar en nu zijn we dikke maatjes. We noemen Mikkie liefkozend ‘Bolle’ want Bol wordt hij wel na zijn zoektocht naar ‘verboden’ voedsel.

Hartelijke groet, Frederika Rollema en Rudi Oppewal

We haalden dit kereltje op in Drenthe toen hij vier maanden was. Sam werd onze tweede Beagle want we hadden Shiloh al. Dat hij onze grootste troost zou worden, dat konden we toen nog niet weten. Shiloh werd namelijk doodgereden toen ze veertien maanden was. Sam heeft ons daar doorheen gesleept. Hoewel Sam het in zijn uppie ook altijd best vond, durfden we na enkele jaren toch een tweede Beagle aan, Baila. Sinds die tijd zijn ze dus samen en voeren met grote passie dezelfde hobby uit, graven naar muizennesten. Sam is een echte praatjesmaker, doet heel stoer, maar heeft een piepklein hartje. Sinds hij van Baila heeft gezien hoe het moet, is hij ook een echte knuffeldoos, die met zijn grote, lekkere lompe lijf op schoot moet zitten. Wonderbaarlijk genoeg is hij eigenlijk nog nooit ziek geweest en dat na het naar binnenwerken van de verschrikkelijkste, zoals het voor ons lijkt, onverteerbare zaken. We hopen dat Sam nog heel wat jaartjes in deze conditie bij ons mag blijven.

Simon en Ritah Wulfse